Anica Draganić rođena je 1979. godine u Novom Sadu. Studije arhitekture upisala je školske 1998/99. godine na Fakultetu tehničkih nauka Univerziteta u Novom Sadu. “Kompleks Akademije umetnosti na Petrovaradinskoj tvrđavi – rekonstrukcija, revitalizacija, interpolacija“ tema je rada sa kojim je diplomirala 2004. godine na predmetu Graditeljsko nasleđe, očuvanje i zaštita, pod mentorstvom prof. dr Nađe Kurtović-Folić. Doktorirala je 2014. godine na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Beogradu, sa temom “Tri veka vojvođanskih pivara: kontekst i kontinuitet.“ Od 2006. godine aktivno učestvuje u nastavi na Departmanu za arhitekturu i urbanizam FTN-a, gde je i danas zaposlena u zvanju vanrednog profesora na predmetima iz uže naučne oblasti Istorija, nasleđe, zaštita. Bavi se istraživanjem industrijskog nasleđa Vojvodine, a fokus njenih interesovanja je odnos politike i arhitekture, urbana regeneracija, kulturni turizam. Autor je većeg broja naučnih i stručnih radova iz oblasti industrijskog nasleđa Vojvodine, objavljenih u stručnim časopisima ili prezentovanih na međunarodnim i domaćim konferencijama. Član je TICCIH (Međunarodnog komiteta za konzervaciju industrijskog nasleđa), ICOMOS i Društva konzervatora Srbije. Govori, čita i piše engleski, francuski i španski jezik.