Softversko inženjerstvo i informacione tehnologije

Softversko inženjerstvo predstavlja relativno mladu stručnu disciplinu, čiji se termin prvi put pojavio 1968. godine. Danas je u međunarodnim okvirima jasno definisana kao posebna akademska oblast, koja se odlikuje izuzetno visokom potražnjom na globalnom i domaćem tržištu rada.

U skladu sa rastućim potrebama tržišta za stručnjacima iz oblasti softverskog inženjerstva, kao i uvažavajući visok stepen zaposlenja diplomaca ovog profila, Fakultet tehničkih nauka od školske 2013/2014. godine nudi studijski program Softversko inženjerstvo i informacione tehnologije na Departmanu za računarstvo i automatiku. Nastavni program je organizovan na dva nivoa – Osnovne akademske studije i Master akademske studije.

Usvajajući svetske standarde i praksu priznatih univerziteta, nastavni plan i program je koncipiran u potpunoj saglasnosti sa međunarodnim standardima koje su za oblast softverskog inženjerstva definisala dva najuticajnija strukovna udruženja iz domena elektrotehnike i računarstva – <eng>IEEE</eng> (<eng>Institute of Electrical and Electronics Engineers</eng>) i <eng>ACM</eng> (<eng>Association for Computing Machinery</eng>). Ovaj pristup omogućava dva ključna aspekta: prvo, kompatibilnost našeg studijskog programa sa evropskim i svetskim univerzitetima, što studentima pruža mogućnost mobilnosti tokom studija; drugo, sadržaji i metodologija nastave (sa akcentom na praktični rad kroz projekte) osiguravaju da stečena znanja i veštine direktno odgovaraju potrebama budućih poslodavaca, omogućavajući studentima brzu i efikasnu profesionalnu adaptaciju.

Osnovne akademske studije za sticanje zvanja diplomirani inženjer softvera traju četiri godine (240 ESPB bodova). Program je koncipiran po uzoru na studije softverskog inženjerstva na renomiranim svetskim univerzitetima, sa ciljem da u prve tri godine studenti ovladaju fundamentalnim znanjima i veštinama neophodnim za ovu struku. Nastavni plan obuhvata sledeće grupe predmeta:

• Osnovne matematičke i inženjerske discipline (matematička analiza, algebra, statistika, upravljanje sistemima)
• Osnovne tehnologije softverskog inženjerstva (računarski hardver, sistemski softver, računarske mreže – posebno Internet, programiranje i programski jezici, baze podataka)
• Metodologije i specifične tehnologije za softversko inženjerstvo (uvod u softversko inženjerstvo, specifikacija i modeliranje softvera, softverski obrasci i komponente, konstrukcija i testiranje softvera, okruženja za razvoj softvera)

Značajan broj predmeta iz druge i treće godine uključuje projektni rad kao integralni deo nastave. Ovi projekti podrazumevaju razvoj realnih (ali ne preterano složenih) softverskih rešenja, što studentima omogućava praktičnu primenu stečenih znanja i identifikaciju potencijalnih nedostataka. Tokom ovog procesa, studentima je na raspolaganju potpuna podrška nastavnog osoblja.

Četvrta godina studija usmerena je na primenu znanja iz softverskog inženjerstva i informacionih tehnologija u specifičnim domenskim oblastima. Svi predmeti u ovoj godini, izuzev predmeta Govorna i pisana komunikacija (koji se fokusira na razvijanje prezentacionih veština na srpskom i engleskom jeziku), su izborni. Studenti imaju mogućnost da biraju predmete u skladu sa svojim akademskim i profesionalnim interesovanjima. Dostupne domenske oblasti uključuju:

• Sistemi elektronskog poslovanja (rešenja za e-bankarstvo, e-upravu, e-zdravstvo, e-učenje)
• Softverski alati i komponente (razvoj okruženja za razvoj softvera, editora, sistema za vizualizaciju podataka i izveštavanje)
• Inteligentni softverski sistemi (sistemi za podršku odlučivanju u biznisu, medicini, turizmu)
• Geo-informacioni sistemi (digitalne mape, modeli prostora, aplikacije za upravljanje vozilima)
• Ugrađeni sistemi (softver integrisan u hardverske uređaje)
• Upravljački sistemi (industrijski kontrolni sistemi, sistemi pametnih kuća)

Nastavni proces u četvrtoj godini karakteriše kompleksniji projektni rad, koji ima za cilj razvijanje timskog rada – ključne kompetencije u softverskom inženjerstvu, gde se razvoj softvera retko odvija individualno, već zahteva saradnju u okviru većih timova.

Obavezna komponenta četvrte godine je stručna praksa u priznatim softverskim kompanijama u zemlji ili inostranstvu. Praksom studenti stiču praktično iskustvo u profesionalnim okruženjima, radeći na projektima koji se definišu u saradnji fakulteta i kompanije. Mnoge od ovih kompanija zapošljavaju naše diplomce, što omogućava blisku saradnju i praćenje studentskih aktivnosti. Najperspektivnijim studentima često se nude stipendije i potencijalno zaposlenje.

Završetak osnovnih akademskih studija podrazumeva izradu diplomskog rada. U skladu sa principom ponovne upotrebljivosti koji je karakterističan za softversko inženjerstvo, studentima se pruža mogućnost da deo svog diplomskog rada zasnuju na projektima koje su realizovali tokom studija, uz odgovarajuće dopune i proširenja.